Di bawah skim BUDI95, harga petrol bersubsidi untuk warganegara diturunkan sebanyak enam sen, daripada RM2.05 kepada RM1.99 seliter.
"Dengan kira-kira 16 juta rakyat menikmati harga ini, purata penggunaan bulanan sekitar 180 liter boleh menterjemahkan tambahan subsidi kira-kira RM173 juta sebulan atau RM2.1 bilion setahun," katanya kepada Berita Harian.
Namun, pada masa yang sama, kerajaan akan menikmati penjimatan yang besar kerana warga asing dan syarikat besar tidak lagi layak menerima subsidi dan perlu membayar harga pasaran sekitar RM2.60 seliter.
"Berdasarkan anggaran sebelum ini, langkah menyisihkan warga asing sahaja boleh memberi penjimatan sekitar **RM4 bilion setahun**," tambah Samirul.
Oleh itu, selepas mengambil kira kos tambahan untuk menurunkan harga kepada rakyat, penjimatan bersih yang realistik dianggarkan berada dalam lingkungan RM1 hingga RM3 bilion.
Menurut beliau, walaupun jumlah penjimatan ini membantu, ia bukanlah satu langkah yang boleh dianggap sebagai 'game changer' dalam usaha kerajaan untuk mencapai sasaran defisit fiskal 3.8 peratus daripada Keluaran Dalam Negara Kasar (KDNK) pada tahun 2025.
Ini kerana mekanisme BUDI95 pada fasa ini lebih tertumpu kepada penyasaran mengikut status kewarganegaraan dan bukannya tahap pendapatan. Semua warganegara, termasuk golongan T20, masih layak menikmati harga bersubsidi sehingga had kuota 300 liter sebulan.
"Kerajaan juga menyatakan lebih 99 peratus pemandu berada di bawah paras berkenaan, sekali gus bermakna golongan T20 tetap menerima subsidi penuh bagi penggunaan biasa mereka," jelas Samirul, sambil menambah bahawa kebocoran subsidi kepada golongan berpendapatan tinggi masih kekal besar.
Sementara itu, Ketua Ekonomi dan Kewangan Sosial Bank Muamalat Malaysia, Dr Mohd Afzanizam Abdul Rashid, berkata langkah ini tetap penting untuk memperkukuh kedudukan kewangan kerajaan dan dijangka akan memberi penilaian positif oleh agensi penarafan kredit antarabangsa.
Secara keseluruhannya, walaupun penjimatan bersih adalah sederhana, inisiatif BUDI95 dilihat sebagai satu langkah pragmatik permulaan yang mengimbangi antara keperluan untuk mengawal kebocoran dan pada masa yang sama melindungi majoriti rakyat daripada kejutan harga.
